معمولا همه آنهایی که کامپیوتر شخصی دارند، تصویری برای زمینه "مونیتور" شان انتخاب می کنند تا اوّلاً وقتی کامپیوترشان را باز کردند، چشمشان به یک صفحه خالی نیفتد، ثانیاً چشمشان به تصویری بیفتد که از دیدنش خسته نشوند. نشد!
گفتم "مونیتور" (monitor) و یادم رفت که بگویم این صفحه کامپیوتر را در فارسی به چیزهایی مثل صفحه نمايش، صفحه نمايش تصوير، نمايشگر، و مبصر ترجمه کرده اند، و من تا وقتی که برای رادیو، تلویزیون، پست،تلفن، تلگراف، و امثال اینها کلمه های فارسی دقیق و روشن و واحدی پیشنهاد نشده است، "مونیتور" را همان مونیتور می گویم.
بله، خلاصه هرکسی روی مونیتور دستگاه کامپیوترش تصویری دارد، و معلوم است که این تصویرها تا چه حد می تواند متنوع و متفاوت باشد. یکی از همکارهای انگلیسی، وقتی چشمش به تصویر روی مونیتور من افتاد، اوّل چند لحظه ای تو بحر آن رفت و بعد گفت: "به نظر نمی آید که این منظره، یکی از لاله زارهای هلند باشد، چون هلند کوه ندارد!"
نمی دانم چرا یکدفعه هوس شیطنت به دلم افتاد و قیافه ای جدّی به خودم گرفتم و گفتم: "درست حدس زدی. این عکس یکی از صحراهای ایران است!" قیافه جدّی من تأثیری نکرد و همکار انگلیسی قاه قاه خندید و گفت: "می خواهی بگویی من نمی دانم صحرا کجاست؟ پس این عکس باید ساختگی باشد!"
باز هم با همان قیافه جدّی به او گفتم: "من توی کامپیوترم یک آلبوم از این جور صحراهای ایران دارم. بنشین آنها را نشانت بدهم!" نشست و نشانش دادم. شما می دانید که در انگلیسی به "بیابان" می گویند «desert»، و «صحرا» یا به قول انگلیسیها «صاحارا»، فقط به بزرگ ترین بیابان دنیا در شمال آفریقا می گویند که نُه میلیون و شصت و پنج هزار کیلومتر مربع وسعت دارد.
خوب، معلوم است که وقتی من به یک دشت پُر از شقایق در نزدیک یک رشته کوه بگویم «صحرا»، هیچوقت یک انگلیسی نمی تواند حرف مرا جدّی بگیرد.
No comments:
Post a Comment