در دانشگاه با یکی از بچه های کرمانشاه دوست شدم که این دوستی هنوزم ادامه داره , من عاشق لهجه اش بودم و او به شوخی همیشه میگفت که این چه بلائی است که شما تهرانیها سر زبان فارسی آوردید؟ میگفتم: چرا ؟ میگفت: به نان میگین نون ، به خانه میگین خونه .... تعریف کرد یک بار میخواسته بره میدون خراسان، هر چی به تاکسی ها میگفته میدان خراسان نگه نمیداشتن، دقت که کردم دیدم بعضی ها میگن میدون خراسون و تاکسی گیرشون میاد ... من هم تمرین کردم هی چند بار با خودم گفتم میدون خراسون ولی وقتی تاکسی میومد یادم میرفت که چی باید بگم!!! خلاصه شانسی که آوردم این بود که خانومی آمد و گفت میدون خراسون و تاکسی نگه داشت. بلافاصله من هم سوار شدم وقتی راننده با کمال تعجب ازم پرسید خانوم شما مسیرتون کجاست ؟ در جواب گفتم همون جایی که این خانوم میخواد بره!